Autisme

Wat is autisme?

Mensen met autisme verwerken prikkels op een andere manier dan "normaal". Autisme heb je al vanaf je geboorte. 

Onder autisme vallen de volgende diagnoses; 

- Autisme spectrum stoornis (ASS)

- klassieke autisme

- Asperger

- PDD-NOS

 

Ervaring 

Hieronder staat een ervaring die ik heb gehad tijdens het begeleiden van iemand met als diagnose ASS.

Doelen

Doel: huishoudelijke taken zelfstandig kunnen onderhouden

subdoel: Kleding kast ordenen 

subdoel: Vuilnis zak wegbrengen en niet op de gang laten staan

subdoel: rust momenten inplannen

 

Voortgang 

op maandag 22 Oktober bij mw. Geweest en mw. Was erg enthousiast over hulp die ik aanbood. Even later belde mw. En  gaf mw. Aan dat ze vrijdag 26 Oktober graag wat hulp wou bij het opruimen van haar kast. 

Op vrijdag 26 Oktober een begin gemaakt bij mw. Haar kast. Wat een enorme chaos was. Alles lag dwars door elkaar heen. Mw. Was zelf ook heel chaotisch. En kon geen begin vinden. Hierop sprak ik mw aan en zijn we rustig even gaan zitten. Door genomen wat de bedoeling was en een plan gemaakt om eerst met 1 kast te beginnen en vervolgens plank voor plank te gaan sorteren. We hebben besloten dat de schoenen een plekje krijgen in de kast. Mw gaf aan dat ze het niet netjes vond lijken dat de schoenen in de tassen in de hoek van mw. Haar kamer stonden. Hier hebben we een aantal slechte schoenen weg kunnen doen. De sjaals een plekje gegeven, dit zijn er erg veel. Hier gaan we later weer mee verder, mw. Denkt na hoeveel sjaals ze wil houden. Met mw. Een aantal dingen op papier gezet wat de rest vd dag nog moest gebeuren. Ivm. Veel smerigheid in huis en rommel.  

Maandag 29 Oktober verder gegaan met de kast opruimen. Nu de andere kast leeg gehaald en alles aan de andere kant van de kamer gelegd. Zodat de kast leeg is en we goed konden nadenken waar wat in de kast kon liggen. Ook hebben we een doekje door de kast gehaald zodat de kast ook weer schoon is. Toen de kast leeg was gaf dit mw. rust en kon mw. het beter overzien vertelde ze. We hebben langzaam aan wat in de kast gelegd en gelabeld. Hierdoor werd het voor mw. overzichtelijk. Aan het begin deden we dit samen, toen ik begon met labelen gaf ik mw. de taak om gewoon rustig verder te gaan. Ook al vouwde mw. niet altijd alles netjes op, ik liet haar haar gang gaan. Het grootste doel is ook om alles gesorteerd te hebben in de kast. De hoeveelheid kleding en de manier hoe het opgevouwen wordt is geen prioriteit. Zolang het er maar redelijk netjes uit ziet en mw. haar zelf in vervolg kan redden met het goed sorteren van de kleding. Nadat ik alles gelabeld en mw. rustig doorging heb ik mw. gewezen op dat ze eerst even de rust moest nemen dmv. koffie en daarna wanneer mw. haar goed voelt de komende tijd bezig mag met het opruimen van haar kleding. Het was nog best veel dus heb ik het eerst gelaten voor wat het was. In de hoop dat mw. het zelf op pakt.

Van een collega heb ik onlangs vernomen dat mw. haar kleding zelf heeft opgeruimd. Maandag 5 November wil ik dit gaan bekijken of het gelukt is. En daarbij vooral niet te kritisch te zijn aangezien ik zelf erg perfectionistisch ben is het voor mij een hele uitdaging om dit los te laten. 

Mw. had haar kast zelf verder ingeruimd, dit zag er netjes uit. Er lagen nog een aantal dingen niet helemaal  netjes , dit samen met mw. gecorrigeerd. Verder de laatste wasmand samen opgeruimd. Mw. was erg trots op haar zelf dat ze dit zelf zo ver voor elkaar had gekregen. Dit gaf mij een erg voldaan gevoel.  Mw. geeft zelf aan de samenwerking erg prettig te vinden en heeft al plannen wat we verder samen kunnen gaan doen. Ze wil daarom ook graag samen in de badkamer aan de slag gaan. 

Ik heb mw. voorgesteld om samen met mw. een schema op te stellen om te gaan af tekenen. een soort huishoudboekje. Zodat mw. inzichtelijk heeft wat er allemaal moet gebeuren. Afhankelijk van de stappen die mw. hier bij nodig heeft stellen we het huishoud boekje op.  

Om mijn eigen enthousiasme te waarborgen probeer ik hierin ook stap voor stap alles bij langs te gaan. Ik merk dat ik veel dingen wil aanpakken, maar daar niet voldoende tijd voor heb en niet uitgebreid de tijd voor kan nemen. Vandaar dat ik samen met mw. een plan van aanpak op ga stellen, iets wat inzichtelijk is voor mw.  zodat mw. het uit kan voeren en kan aftekenen. Zo kunnen collega's ook kijken wat er gelukt is en wat nog gedaan moet worden. 

Samen met mw. heb ik een aantal doelen opgesteld. Dit hebben we zichtbaar gemaakt op een memobord die in mw haar keuken hangt. De doelen proberen we iedere week bespreekbaar te maken en zijn zo ook zichtbaar voor collega's. De taak voor mw. is om dit ook aan collega's over te brengen.  

Ook heb ik samen met mw. haar week doorgenomen en in een schema gezet. Hier hebben we gekeken om wat meer rust momenten in te plannen. Dit proberen we te stimuleren door bijv. te gaan haken en even tijd te nemen om even rustig een kopje koffie te drinken. 

De doelen heb ik via de mail gecommuniceerd zodat de woonbegeleiders hier ook inzicht in hebben. Ik heb hierbij om feedback gevraagd en vanuit 1 collega een heel heldere feedback gekregen. 

Samen met de PB'er heb ik een gesprek gehad om eerst even te kijken aan welke doelen ik mijn doelen kan koppelen in het Rehabilitatieplan. Wanneer er iets bijgesteld moet worden in het plan heeft een andere collega mij gewezen op dat ik een doel eerst goed smart maak en goed over denk of dit een haalbaar doel is. 

Ik houd hierbij nauw contact zodat zij ook weten waar ik mee bezig ben. 

Mw. geeft meerdere malen aan dat ze de samen werking met mij erg prettig vind en dat ze trots is op het resultaat wat er tot nu toe al behaald is. Ook dit verteld ze vaak naar collega's. 

Vanmorgen 26-11-2018 kwam ik mw. tegen op de gang op de Parallelweg, mw gaf aan erg moe te zijn en wou liever in de middag geen begeleiding. Kort met mw over gesproken en het laagdrempelig gehouden. Aangegeven dat mw. nu eerst tijd heeft om te rusten. Rond 13 uur wel met mw. afgesproken om langs te komen een de dag door te spreken.  

Samen met mw. geborduurd. Mw. kon geen begin maken en vond het erg lastig de stappen te volgen. Ook toen ik mw. stap voor stap ging begeleiden. mw. kreeg bijna niets voor elkaar en liet mij vooral het werk doen. Met veel geduld heb ik mw. proberen te helpen. We hebben er voor gekozen om eerst 1 rij te borduren. Mw. blijft het lastig vinden om de stappen te volgen en is letterlijk vaak de draad kwijt.  Wel geeft mw. aan dat borduren erg mooi is en benadrukt het steeds weer. Ik heb hierop verder niet doorgevraagd hoe dit kan. Wel ben ik van mening dat dit voor nu te lastig is en wil ik binnenkort kijken of mw. een makkelijker borduur werkje kan krijgen.  

We hebben samen de berging opgeruimd, het was erg rommelig en smerig. We hebben alles uit de berging gehaald,  de droger verplaatst zodat het overzichtelijk is. Alles uitgezocht en in dozen opgeborgen. De dozen die er stonden niet uitgezocht, dit werd wat te veel in een keer. Mw. gaf aan dat dit erg prettig was en genoot van de ruimte en orde die er ontstond. Mw. meerdere malen opdrachten moeten geven. Ze ziet zelf niet waar ze moet beginnen. Aansturing en soms zelf wat streng toespreken werkt het beste bij mw. 

Ook samen met collega's over haar manier van leren en ontwikkelen gehad. collega gaf ook aan dat het lijkt dat mw. LVG is. Dit verbloemd ze vaak door je ergens versteld van te laten staan. Mw. heeft erg intensieve begeleiding nodig om dingen voor elkaar te krijgen. Wanneer dit niet gebeurd, maakt mw. de taken niet af of even vlug vlug. Wat voor mw. al een hele opgave is , maar mw. ziet niet dat de taak niet grondig is uitgevoerd. 

Dit heb ik aan de hand van een observatie geconstateerd. Mw ging het toilet schoonmaken, dit ging vlug vlug. Wanneer ik mw. ging begeleiden in wat iets beter kon. Snapte mw. niet hoe het moest. Mw. deed maar wat maar was niet bewust van haar handelen.  Vervolgens mw. in hele kleine stappen en op een rustige intonatie mw. uitgelegd wat er gedaan moest worden. Ook dit was voor mw. erg lastig te begrijpen, toen ik mw. ging sturen door haar hand vast te pakken snapte ze al beter hoe het moest gebeuren.  Het zou voor mw. misschien een uitkomst zijn om ook bij het toilet een begeleidende tekst te hebben hangen hoe het schoonmaken moet. Ik probeer hier naar te kijken en te ervaren of het werkt en of mw. zonder begeleiding haar zelf kan redden. Evt. met picto's zodat mw. makkelijker kan begrijpen wat de vervolg stappen zijn. 

Een huishoudboekje is op dit moment niet nodig. Samen met collega's overlegt om huishoudelijk hulp in te schakelen. Mw. verzuipt in het huishouden en het valt op dat mw. hier erg veel tijd en energie aan kwijt is. Ook zegt mw. dat ze iets schoon heeft gemaakt maar dit is dan niet schoon. Om de hygiëne goed te houden ben ik met mw. gaan proberen om dingen stap voor stap te doen. zoals bijv. de wc stap voor stap schoon te maken. Mw. zegt dat ze de stappen snapt, waarop ik mw. meteen de vraag stel om het uit te leggen en mw. dit dan niet kan benoemen. Ook laat mw. geen resultaat zien. 

Het valt mij op wanneer ik mw. observeer de laatste tijd dat mw. geen stappen zet. mw. volgt de kleinste en uitgebreidste stappen mondjes matig. Mw. zegt dat ze het snapt maar laat dit vervolgens niet zien. Mw zelfs begeleid door haar hand vast te pakken om de begeleiding te verduidelijken. Dit pakt mw. ook niet op. Samen met collega's overlegd en na enig observeren geconcludeerd dat mw. overschat word op haar kunnen. Mw. hier ook naar gevraagd en geeft aan dat het inderdaad allemaal te veel is. Vaak met mw. hier over gesproken en mw. verteld dat als iets te snel gaat dat mw. dit kan aangeven.

 

Conclusie 

Mw. word overschat en kan op dit moment haar huishoudelijke taken niet zelfstandig uitvoeren. Binnenkort krijgt mw. huishoudelijke hulp. Wel blijft het voor mw. erg belangrijk om met plaatjes te werken en stap voor stap. 

 

Als begeleider heb ik ervaren dat je niet alleen moet luisteren wat mw. te vertellen heeft maar ook heel goed op haar gedrag moest letten. Mw. verbloemde veel dingen doordat ze overtuigd was in wat ze zou gaan laten zien, maar dit niet waar maakt. Als ik langer op deze stage zou zijn had ik gekozen voor een aanpak waarbij ik veel met plaatjes ging werken. Dit durfde ik ook nog niet echt door te zetten omdat andere collega's hierin niet veel deden.